-
Τελευταία νοιώθω πολλούς φίλους μου να έχουν παραδοθεί στο φόβο που γεννάει η οικονομική κρίση.
Προσπαθώ να περάσω σε όλους το μήνυμα και να εγκαταστήσω στον καθένα την παραδοχή, ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης χρειαζόμαστε γενναιοδωρία, απόλυτη αφοσίωση και σεβασμό στον άνθρωπο.
Ο πατέρας μου, μου εξιστορούσε συχνά για να το εμπεδώσω, πώς συμπεριφέρθηκε στην μεγάλη πείνα το χειμώνα του ‘ 41. Τότε πολλοί από τους συγχωριανούς του έφτιαξαν ωραία πέτρινα σπίτια με δύο «μεριές» καλαμπόκι. Έτσι βγήκαν από τα καλύβια.
Ο πατέρας μας ήταν δουλευτής και είχε καλή σοδειά το φθινόπωρο του ‘41. Γύρισε από το μέτωπο της Αλβανίας τον Απρίλιο – Μάϊο του ‘41, φρόντισε να οργώσει τα χωράφια του και τα έσπειρε καλαμπόκι. Μαζί έσπειρε και μένα υπολογίζω… Η οδηγία που έδωσε στην μάνα μου τον Δεκέμβριο του ’41 που ξέσπασε η πείνα ήταν: Όποιος πεινασμένος περνά θα του δίνεις να τρώει. Και θα του δίνεις και κάτι για να παίρνει μαζί του για το δρόμο. Για σπίτια, έχει ο Θεός. Καλά είμαστε και στο καλύβι!
Αυτό το πνεύμα, αυτή η γενναιοδωρία, αυτή η απόλυτη αφοσίωση και ο σεβασμός στον άνθρωπο, πιστεύω ότι μπορεί να επικρατήσει και να δουλέψει και σε όλους εμάς, με τη συλλογικότητα και την αφοσίωση που μας διακρίνει.
Προσπαθώ να περάσω σε όλους το μήνυμα και να εγκαταστήσω στον καθένα την παραδοχή, ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης χρειαζόμαστε γενναιοδωρία, απόλυτη αφοσίωση και σεβασμό στον άνθρωπο.
Ο πατέρας μου, μου εξιστορούσε συχνά για να το εμπεδώσω, πώς συμπεριφέρθηκε στην μεγάλη πείνα το χειμώνα του ‘ 41. Τότε πολλοί από τους συγχωριανούς του έφτιαξαν ωραία πέτρινα σπίτια με δύο «μεριές» καλαμπόκι. Έτσι βγήκαν από τα καλύβια.
Ο πατέρας μας ήταν δουλευτής και είχε καλή σοδειά το φθινόπωρο του ‘41. Γύρισε από το μέτωπο της Αλβανίας τον Απρίλιο – Μάϊο του ‘41, φρόντισε να οργώσει τα χωράφια του και τα έσπειρε καλαμπόκι. Μαζί έσπειρε και μένα υπολογίζω… Η οδηγία που έδωσε στην μάνα μου τον Δεκέμβριο του ’41 που ξέσπασε η πείνα ήταν: Όποιος πεινασμένος περνά θα του δίνεις να τρώει. Και θα του δίνεις και κάτι για να παίρνει μαζί του για το δρόμο. Για σπίτια, έχει ο Θεός. Καλά είμαστε και στο καλύβι!
Αυτό το πνεύμα, αυτή η γενναιοδωρία, αυτή η απόλυτη αφοσίωση και ο σεβασμός στον άνθρωπο, πιστεύω ότι μπορεί να επικρατήσει και να δουλέψει και σε όλους εμάς, με τη συλλογικότητα και την αφοσίωση που μας διακρίνει.
- ➤ Δεν με φοβίζει η κρίση. Η απραξία με φοβίζει και η απουσία της δημιουργικότητας.
- ➤ Δεν με φοβίζει η κρίση. Η έλλειψη βούλησης να την αντιμετωπίσουμε με φοβίζει.
- ➤ Δεν με φοβίζει η κρίση. Η απουσία συλλογικότητας και η νέκρωση της φαντασίας μας να βρούμε λύσεις με φοβίζει.
- ➤ Δεν με φοβίζει η κρίση. Η έλλειψη αυτάρκειας και η απουσία της αρετής, της ολιγάρκειας με φοβίζουν.
- ➤ Δεν με φοβίζει η κρίση. Γιατί πιστεύω πως έχουμε μείνει πολλοί άνθρωποι που μπορούμε να αξιοποιήσουμε το κληροδότημα του ανθρώπινου πολιτισμού, για μια επανάσταση της δημιουργικότητας που θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη.
✴✴✴
Με άλλα λόγια για να αντιμετωπίσουμε την κρίση χρειαζόμαστε συλλογικότητα, βούληση για δημιουργικότητα, φαντασία για να βγούμε ή να σπάσουμε το περίβλημα της κρίσης και αυτάρκεια από τη μια μεριά και ολιγάρκεια από την άλλη.
* Ο κ. Ελευθέριος Γείτονας, Βελλαΐτης, είναι ιδρυτής και Γεν. Δ/ντής των «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΓΕΙΤΟΝΑ» στη Βάρη Αττικής.
GR
FR
DE
ES
IT
RU
EU
No comments :
Post a Comment
Only News